- Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. -
Εμάς τα κοριτσάκια μας μεγαλώνουν με ευχές να βρούμε ένα καλό παιδί να παντρευτούμε, με προτροπές του στυλ "άντε εσύ πότε θα παντρευτείς;", με ειρωνικά σχόλια "να δω που θα βρεις άντρα να σε αντέχει".
Κι ερωτώ εγώ. Τι γίνεται στην περίπτωση που καλούμαστε εμείς, οι γυναίκες, να ανεχόμαστε τους άντρες; Εκεί κουβέντα. Στην περίπτωση αυτή μας μεγαλώνουν με συμβουλές "να ακούς τι σου λέει ο άντρας σου" ή "μην του φέρνεις τόσες πολλές αντιρρήσεις" ή "έλα μωρέ, άντρας είναι θα πει και μια κουβέντα παραπάνω" ή "αν δεν βαράει ο άντρας το χέρι στο τραπέζι, τότε δεν είναι άντρας".
Τί; Όλα αυτά σου φαίνονται οπισθοδρομικά και υπερβολικά; Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει ακούσει όλες αυτές τις φράσεις έστω και μια φορά στη ζωή της. Γιατί μας μεγαλώνουν να είμαστε θύματα, να σιωπούμε, να κάνουμε τα στραβά μάτια, να δικαιολογούμε τα πάντα, να μην εναντιωνόμαστε γιατί τότε αυτό θα θεωρηθεί γκρίνια, να σεβόμαστε και να αγαπάμε τον σύντροφό μας. Γιατί όμως μόνο εμείς;
Γιατί εμείς να υπομένουμε και να κρυβόμαστε σε μια γωνία; Γιατί να κυκλοφορούμε στο δρόμο οπλισμένες με οτιδήποτε διαθέτει η καθεμία από λακ μέχρι σουγιά; Γιατί να τρέχουμε να μπούμε στα σπίτια μας όταν νυχτώνει; Γιατί να δεχόμαστε την "αντρική φύση" ενός μισογύνη και βίαιου "άνδρα"; Εντός ή εκτός σχέσης.
Μην το ψάχνεις, δεν υπάρχει απάντηση σε όλα αυτά. Η απάντηση είναι μία.
Μίλα!
Μην κάνεις άλλο πια το θύμα. Αν σου είπαν πως η ζήλεια, ο έλεγχος τι κάνεις, που πας και με ποιον μιλάς, το χέρι που βαράει στο τραπέζι, το χαστούκι, τα τραπέζια που γυρίζει ανάποδα, τα ποτήρια που σπάει, οι άπειρες συγγνώμες που σου ζητάει αφού πρώτα σε έχει χτυπήσει ή σε έχει βρίσει, τα σ' αγαπώ που σου λέει όσο σκουπίζει τα δάκρυα που αυτός σου προκάλεσε, είναι αγάπη, τότε έκαναν μεγάλο λάθος.
Αυτό δεν είναι αγάπη!
Μην υπομένεις, μην τον δικαιολογείς. Δεν σε αγαπάει. Δεν ξέρει να αγαπάει. Δεν έμαθε ποτέ να αγαπάει. Δεν πρόκειται να μάθει να αγαπάει. Γιατί δεν ξέρει πρώτα να σέβεται. Φύγε. Δεν τον έχεις ανάγκη. Μόνο εσένα έχεις ανάγκη. Σώσε τον εαυτό και τη ζωή σου!
Ναι, δεν τον έχεις ανάγκη. Τί; Σου είπαν πως μια γυναίκα δίχως άντρα είναι κομπολόι δίχως χάντρες; Όχι. Μια γυναίκα δίχως άντρα είναι ψάρι χωρίς ποδήλατο. Ακριβώς. Ένα ψάρι ζει τη ζωή του μια χαρά, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, αν στερείται ένα ποδήλατο. Το ίδιο και μια γυναίκα αν στερείται έναν άντρα.
Αυτή η επιμονή της κοινωνίας να αποκαταστήσει τις γυναίκες, να τις κλειδώσει σε μια σχέση, έχει οδηγήσει στην τάση να συμβιβαζόμαστε με όποιο χαρτί έρχεται στο δρόμο μας και καλούμαστε να το παίξουμε στο παιχνίδι της ζωής, χωρίς να έχουμε δικαίωμα να πάμε πάσο, γιατί φοβόμαστε την κατακραυγή του κάθε τυχόντα που έχει άποψη για τα πάντα εκτός από την ίδια του τη ζωή. Γιατί πρέπει σύμφωνα με τις κοινωνικές νόρμες να παντρευτούμε νέες, για να κάνουμε παιδιά νέες. Πρέπει, αλλιώς είμαστε ένα τίποτα. Και ανεχόμαστε την κάθε βίαιη συμπεριφορά απέναντί μας για να εκπληρώσουμε αυτή την παράλογη ανάγκη της κοινωνίας να κάνει την προξενήτρα.
Εμείς πρέπει να βάλουμε ένα τέλος σε αυτό.
Κι όπως είπε και η πρόσφατη (και η πιο υπέροχη) διαφήμιση της Lacta, "σημασία έχει τι θα κάνεις εσύ που ακόμα μπορείς".
Θα συνεχίσεις να υπομένεις, να δικαιολογείς, να κάνεις τα στραβά μάτια, να φοβάσαι; Όχι. Θα μαζέψεις όλη τη δύναμη που έχεις (γιατί έχεις, είσαι δυνατή και πρέπει να το πιστέψεις), θα σηκωθείς στα πόδια σου και θα διεκδικήσεις τη ψυχική σου ηρεμία, την ελευθερία σου και την αγάπη που σου αξίζει. Θα μιλήσεις, θα τον ξεμπροστιάσεις. Θα το κάνεις για εσένα, όχι γι' αυτόν. Θα δημιουργήσεις μια ζωή χωρίς βία για εσένα! Καν' το! Μπορείς!
Και δίπλα σου θα είμαστε σίγουρα όλες εμείς! Για εσένα, για την Καρολάιν, για τη Γαρυφαλλιά, για την Ελένη, για τη Δώρα, για τη γυναίκα από τη Δάφνη, για τη Βασιλική, για την Κωνσταντίνα, για τη γυναίκα από την Ιεράπετρα. Για όλες όσες χάθηκαν, όσες κακοποιήθηκαν και όσες συνεχίζουν να κακοποιούνται. Γιατί μας θέλουμε όλες εδώ.
Καμία λιγότερη!
Δες τη διαφήμιση- ταινία μικρού μήκους που δημιούργησε η Lacta μαζί με το Κέντρο Διοτίμα για την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών:
Χρήσιμα links:
Αυτό ήταν για σήμερα! Μην ξεχάσεις να μοιραστείς μαζί μου τις δικές σου σκέψεις, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο, είτε με προσωπικό μήνυμα, να κάνεις like και share, να βρεις το "Skepsis by Athanasia" στο Facebook και στο Instagram, να εγγραφείς στο newsletter, ή μην κάνεις και τίποτα βρε παιδί μου. Μου φτάνει που ήσουν εδώ! Γενικά είσαι ελεύθερος/η/ο να κάνεις ό,τι θέλεις!
Εγώ εδώ σε αποχαιρετώ! Τα λέμε σε ένα επόμενο άρθρο*. Μέχρι τότε να κάνεις τον κόσμο μας καλύτερο και να εκφράζεσαι ελεύθερα! Σε ευχαριστώ που ήσουν για μια ακόμα φορά στο "Skepsis by Athanasia"!
*Νέο άρθρο ανεβαίνει κάθε Τετάρτη & Κυριακή στις 15:00 (GMT+3)!