Μέσα στη βοή της πόλης, μέσα στους γρήγορους ρυθμούς, την κίνηση και το τρέξιμο, κάποια στιγμή μέσα στην μέρα, βρίσκω λίγο χρόνο να κοιτάξω ψηλά τον ουρανό.
Συνήθως τον κοιτώ όταν καταφθάνει το σούρουπο, όταν τα πιο μεγάλα και φωτεινά αστέρια κάνουν δειλά την εμφάνισή τους.
Όταν ξέρω πως μπορώ να δω το δικό σου αστέρι. Αυτό το μεγάλο που βρίσκεται πάντα κοντά στο φεγγάρι.
Όταν είμαι σίγουρη πως μπορώ να σε δω με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Είσαι εκεί το ξέρω. Αν δεν ήσουν, το αστέρι αυτό θα είχε σβήσει μετά από τόσα χρόνια. Έχω διαβάσει πως τα αστέρια που βλέπουμε έρχονται από το παρελθόν και το φως που φτάνει στα μάτια μας είναι απλά η σκόνη που έχουν αφήσει πίσω τους αφού έσβησαν.
Νομίζω όμως πως το δικό σου αστέρι είναι αδύνατον να έχει μια αντίστοιχη ιστορία. Είμαι σίγουρη ότι έπειτα από τόσα χρόνια θα είχε χαθεί από τον γαλαξία.
Αναρωτιέμαι αν τα αστέρια γιορτάζουν.
Γιορτάζουν άραγε;
Έχουν σίγουρα γενέθλια. Τα πάντα έχουν γενέθλια.
Γιορτάζονται όμως από τους ανθρώπους σε άσχετες μέρες μέσα στον χρόνο;
"Και γιατί να γιορτάσουμε ένα αστέρι;" είναι μια εύλογη ερώτηση ενός ρεαλιστή ανθρώπου.
Γιατί να γιορτάσεις κάτι που ουσιαστικά δεν υπάρχει; Κάτι που έχει χαθεί χρόνια πριν και είναι απλά μια φωτιζόμενη αυταπάτη;
Ναι, η αλήθεια είναι πως θα ήταν ανόητο να γιορτάζουμε κάτι ψεύτικο, κάτι νεκρό.
Αυτό όμως το αστέρι, κάθε άλλο παρά νεκρό θυμίζει.
Γιατί να μην γιορτάζει;
Γιατί να μην γιορτάζεις εσύ;
Δεν είσαι άνθρωπος πια, αλλά η "αστερένια" ψυχή σου πήρε τη θέση της ψηλά στον ουρανό και μαζί με το φεγγάρι προσφέρετε το πρώτο φως στον πολύχρωμο, από το ηλιοβασίλεμα, ουρανό.
Γιορτάζεις λοιπόν. Κι αν όχι εσύ έτσι όπως αμυδρά σε θυμάμαι, αν όχι η σάρκα, το κορμί σου, σίγουρα γιορτάζει η ψυχή σου.
Μια ψυχή φωτεινή, γελαστή, γεμάτη αγάπη, χιούμορ, μουσική, χορό, αρκετό Ολυμπιακό και την δεξιότητα της δημιουργίας της καλύτερης ομελέτας στον κόσμο.
Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος μας τα τελευταία σχεδόν 14 χρόνια έχει σκοτεινιάσει τόσο πολύ.
Γιατί αυτή η ψυχή, η δική σου ψυχή, δεν βρίσκεται πια εδώ, αλλά ψηλά στον ουρανό, για να φωτίζει το δρόμο των αγγέλων και ίσως να αποτελεί ένα σημείο καθοδήγησης για όλους τους χαμένους οδοιπόρους αυτής της ζωής.
Τώρα ξέρω.
Ξέρω πως δεν φταίει ο ήλιος ή το φεγγάρι που λάμπει ο ουρανός, φταις εσύ που χαμογελάς από εκεί ψηλά και εκπέμπεις το πιο δυνατό φως που θα μπορούσε ο Θεός να προσφέρει σε μια όμορφη ψυχή.
Κι αυτός είναι ένας λόγος για να γιορτάζουν τα αστέρια.
Είναι ένας λόγος για να γιορτάζω το δικό σου αστέρι.
Όπως θα έπρεπε να ήταν κι αν ήσουν σήμερα εδώ, για να σε φιλήσω και να σου πω "Χρόνια Πολλά Μπαμπά", όπως θα έπρεπε να ήταν αν σε είχα δίπλα μου στη ζωή μου να με καθοδηγείς, έτσι συμβαίνει και τώρα που με καθοδηγείς από εκεί ψηλά.
Σου υπόσχομαι να κοιτώ πάντα ψηλά. Να βάζω τα standards μου όσο ψηλά είσαι κι εσύ.
Μην αγχώνεσαι μπαμπά. Ακόμα κι αν δεν πρόλαβα να είμαι για πολλά χρόνια το "κοριτσάκι του μπαμπά", για εμένα πρότυπο είσαι εσύ, όπως το φως σου μού δείχνει κάθε βράδυ.
Μακάρι στη ζωή μου να προσφέρω όσο φως προσέφερες κι εσύ κι όσο συνεχίζεις να προσφέρεις ακόμα. Μακάρι να είμαι φτυστή εσύ μέχρι την τελευταία μου πνοή πάνω στη γη.
Γι' αυτό το τελευταίο δεν αγχώνομαι πολύ.
Η μαμά τώρα τελευταία λέει αρκετά συχνά: "Γιατί κάθεσαι στο πάτωμα παιδί μου σαν τον πατέρα σου;".
Αν έχω υιοθετήσει την συνήθεια να κάθομαι στο παγωμένο πλακάκι γιατί το βρίσκω πιο βολικό, τότε νιώθω λίγο πιο σίγουρη πως πράγματι αυτό το φως που κοιτώ κάθε βράδυ δεν είναι ένα απλό αστέρι, αλλά είσαι εσύ, μπαμπά.
Τελικά τα αστέρια γιορτάζουν.
Χαρούμενη Ημέρα του Πατέρα!
Αυτό ήταν για σήμερα! Μην ξεχάσεις να μοιραστείς μαζί μου τις δικές σου σκέψεις, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο, είτε με προσωπικό μήνυμα, να κάνεις like και share, να βρεις το "Skepsis by Athanasia" στο Facebook και στο Instagram, να εγγραφείς στο newsletter, ή μην κάνεις και τίποτα βρε παιδί μου. Μου φτάνει που ήσουν εδώ! Γενικά είσαι ελεύθερος/η/ο να κάνεις ό,τι θέλεις!
Εγώ εδώ σε αποχαιρετώ! Τα λέμε σε ένα επόμενο άρθρο*. Μέχρι τότε να κάνεις τον κόσμο μας καλύτερο και να εκφράζεσαι ελεύθερα! Σε ευχαριστώ που ήσουν για μια ακόμα φορά στο "Skepsis by Athanasia"!
*Νέο άρθρο ανεβαίνει κάθε Τετάρτη & Κυριακή στις 15:00 (GMT+3)!
Comments