- Χόρχε Λουίς Μπόρχες, 1899-1986, Αργεντινός συγγραφέας
Γειά σου και πάλι φίλε/η μου!
Παγκόσμια ημέρα Βιβλίου σήμερα! Νιώθω σαν να γιορτάζω κι εγώ μαζί με τα βιβλία, γιατί όταν γιορτάζει κάποιος που αγαπάς, είναι και για εσένα γιορτή στη ψυχή σου!
Ο Κικέρων είχε πει πως "Αν έχεις έναν κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται". Είχε δίκιο. Μιας και χθες ήταν η Ημέρα της Γης, ας αναρωτηθούμε πως θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς τη φύση και τη γνώση. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα ήταν ένας κόσμος δίχως έμπνευση, ένας κόσμος μονόχνωτος, βαρετός και αμόρφωτος.
Πολλοί έχουν υποστηρίξει την άποψη πως το Βιβλίο είναι ο αυτοσκοπός της ομορφιάς σε αυτόν τον κόσμο.
Ο Γκυστάβ Φλωμπέρ ήταν πιο ορθολογιστής και έβλεπε τα πράγματα από την πρακτική τους πλευρά, γι' αυτό έλεγε "Διάβαζε για να ζήσεις". Στο ίδιο μονοπάτι βαδίζει και ο Werner Herzog, ο οποίος υποστηρίζει πως "αυτοί που διαβάζουν έχουν τον κόσμο κι αυτοί που βλέπουν τηλεόραση τον χάνουν". Ο Ουμπέρτο Έκο, επίσης, έλεγε "μου φτάνει που ξέρω να διαβάζω, γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις, γράφεις μόνο αυτά που ξέρεις ήδη". Ακόμα και ο Βίκτορ Ουγκώ, με μια παρομοίωση υποστήριζε ότι "το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει".
Έτσι είναι. Το Βιβλίο ήταν το πρώτο μέσο ενημέρωσης, πληροφόρησης και ταυτοχρόνως ψυχαγωγίας. Στο Βιβλίο οφείλουμε τη Γνώση και πολλά επιτεύγματα που ο κόσμος μας βιώνει σήμερα και θεωρεί δεδομένα. Στο Βιβλίο, οφείλουμε την Ιστορία και την γνώση του παρελθόντος, αυτό έχει την ευθύνη για την μετατροπή του παρόντος σε παρελθόν τα επόμενα χρόνια, σε αυτό βασίζεται ακόμα και το μέλλον!
Δεν μου αρέσει να μιλάω με "πρέπει" και να απαιτώ όλοι οι άνθρωποι να κάνουν τα ίδια πράγματα, αλλά όσον αφορά την ανάγνωση βιβλίων θα βασιστώ σε αυτό που είχε δηλώσει ο Θωμάς Ακινάτης, ένας Ιταλός Δομινικανός μοναχός και φιλόσοφος: "Να φυλάγεσαι από τον άνθρωπο του ενός βιβλίου".
Ένα βιβλίο δεν είναι αρκετό. Δεν επαρκεί για να διασταυρώσεις όλα όσα διάβασες. Είναι σαφώς προτιμότερο το ένα βιβλίο από την απόλυτη αποχή από την ανάγνωση, αλλά δεν αρκεί ένα βιβλίο για να θεωρηθείς αναγνώστης. Κι αυτό είναι επικίνδυνο, γιατί ο άνθρωπος που δεν διαβάζει, δεν έχει γνώσεις, κι ο άνθρωπος χωρίς γνώσεις πράττει δίχως λογική. Ο άνθρωπος που δεν διαβάζει δεν είναι καν σε θέση να μάθει τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί όπως έλεγε και ο Μαρσέλ Προυστ "στην πραγματικότητα, κάθε αναγνώστης είναι, καθώς διαβάζει, αναγνώστης του ίδιου του του εαυτού". Αυτός που διαβάζει μπορεί να κάνει βήματα προς την αυτογνωσία! Το ίδιο υποστηρίζει και ο Carlos Ruiz Zafon, πως "τα βιβλία είναι καθρέφτες. Βλέπεις μέσα τους μόνο αυτά που ήδη έχεις μέσα σου".
Αυτό είναι αγάπη. Οτιδήποτε μας δίνει τη δυνατότητα να κοιτάξουμε τον εαυτό μας πίσω, να τον επεξεργαστούμε, να δουλέψουμε πάνω του και εν τέλει να τον αγαπήσουμε αληθινά, είναι κάτι το οποίο μας αγαπά. Τα βιβλία μας αγαπούν κι ας μας αναγκάζουν οι μεγάλοι από μικρά στο σχολείο να τα βλέπουμε μόνο κουραστικά και απαιτητικά. Μέσα στα βιβλία υπάρχει αγάπη. Και ιστορίες αγάπης, αλλά και αγάπη προς εμάς ως αναγνώστες και αναγνώστριες.
"Ίσως να είχαν δίκιο που έβαλαν την αγάπη στα βιβλία. Ίσως επειδή δεν θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού" είχε πει ο Ουίλιαμ Φώκνερ. Πράγματι, αν η αγάπη μπορεί κάπου να ευδοκιμήσει και να αντέξει στο χρόνο, τότε αυτό το μέρος είναι μέσα στις σελίδες των βιβλίων.
Τα βιβλία, λοιπόν, αν προσφέρουν κάτι που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ή να αρνηθεί, τότε αυτό είναι η Γνώση. Κάποτε οι άνθρωποι δεν είχαν το διαδίκτυο ή την τηλεόραση για να ενημερώνονται. Το Βιβλίο ήταν υπεύθυνο για αυτό κι αν αναλογιστούμε λίγο καλύτερα τις καταστάσεις και τα γεγονότα ακόμα και στα νεότερα χρόνια, αν όχι μέχρι και σήμερα, τα βιβλία αποτελούσαν τόσο σημαντική ενημερωτική πηγή που κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους έχουν πέσει πολλές φορές θύματα της λογοκρισίας από φασιστικά καθεστώτα. Στη Ναζιστική Γερμανία τα έκαιγαν και στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Χούντας, λογοκρίνονταν, "καίγονταν" δηλαδή πριν φτάσουν στα χέρια του λαού.
"Όπου καίνε βιβλία, στο τέλος καίνε και ανθρώπους" ισχυριζόταν ο Heinrich Heine. Θεωρείς πως είχε λανθασμένη άποψη; Βάσει ιστορικών δεδομένων και πεπραγμένων καταστάσεων, πρώτα έριχναν στην πυρά τα βιβλία και στη συνέχεια έριχναν στην "πυρά" ανθρώπους, όνειρα, χώρες, αξίες! Όλοι οι πόλεμοι που έχουν μείνει στην ιστορία για την βαρβαρότητα τους ξεκίνησαν με ένα "απλό" κάψιμο βιβλίων.
Το Βιβλίο έχει μέσα του τη Γνώση, γι' αυτό και πολλοί το φοβούνται. Γιατί η Γνώση φέρνει και την Αλήθεια. Και ακόμα περισσότεροι φοβούνται την Αλήθεια.
Μέσα από ένα βιβλίο ταξιδεύεις. Ό,τι είδους κι αν είναι το βιβλίο που διαβάζεις, οι σελίδες του γίνονται ένα μέσο για να βρεθείς σε μια άλλη εποχή, σε έναν άλλον κόσμο, σε έναν άλλον τόπο, μαζί με άλλους ανθρώπους, να ζεις άλλα πράγματα. "Το διάβασμα είναι ένας άλλος τρόπος να είσαι κάπου" είχε πει συνοπτικά και περιεκτικά ο Ζοζέ Σαραμάγκου.
Κάθε βιβλίο που έχω διαβάσει μέχρι και σήμερα είναι ένα "ταξίδι" που έχω κάνει κάπου αλλού. Όσα βιβλία έχω διαβάσει είναι οι καλύτεροί μου φίλοι. Άλλωστε, το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Γι' αυτό, αν και σου έχω προτείνει αρκετά βιβλία-φίλους, νομίζω πως σήμερα πρέπει να σου προτείνω λίγα ακόμα. Έχουν την τιμητική τους!
Ασκητική - Νίκος Καζαντζάκης
Βασιλιάς Ληρ (King Lear) - William Shakespeare
Πολύ κακό για το τίποτα (Much ado about nothing) - William Skakespeare
Ο άνθρωπος που λεγόταν Πέμπτη (The man who was Thursday) - G.K. Chesterton
Ο Αλχημιστής (The Alchemist) - Paulo Coelho
Έρωτας ως την άκρη του κόσμου (Nightngale) - Fiona Mcintosh
Testament of Youth - Vera Brittain
Ναζιράν: Καμένη από οξύ (Brulee A L'Acide) - Célia Mercier
Η Δίκη (The Trial) - Franz Kafka
1984: Ο Μεγάλος Αδερφός - George Orwell
Για εμένα με λίγα λόγια το Βιβλίο είναι "εκείνο το άρωμα χαρτιού και μαγείας που, περιέργως, κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει" όπως το χαρακτήρισε και ο Carlos Ruiz Zafón.
Χρόνια σου πολλά αγαπημένε μου φίλε. Χρόνια πολλά σε όλα τα βιβλία του κόσμου, σε αυτά που χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων, σε αυτά που άντεξαν, σε αυτά που γράφονται τώρα και σε όσα θα ακολουθήσουν!
Ο κόσμος μας είναι πολύ πιο όμορφος με τα βιβλία για συντροφιά! Ένας κόσμος που θυμίζει βιβλιοθήκη είναι ένας παράδεισος!
*Στη στήλη #Books θα βρεις κι όλες τις υπόλοιπες προτάσεις μου για βιβλία!
Αυτό ήταν για σήμερα! Μην ξεχάσεις να μοιραστείς μαζί μου τις δικές σου σκέψεις, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο, είτε με προσωπικό μήνυμα, να κάνεις like και share, να βρεις το "Skepsis by Athanasia" στο Facebook και στο Instagram, να εγγραφείς στο newsletter, ή μην κάνεις και τίποτα βρε παιδί μου. Μου φτάνει που ήσουν εδώ! Γενικά είσαι ελεύθερος/η/ο να κάνεις ό,τι θέλεις! Εγώ εδώ σε αποχαιρετώ! Τα λέμε σε ένα επόμενο άρθρο*. Μέχρι τότε να κάνεις τον κόσμο μας καλύτερο και να εκφράζεσαι ελεύθερα! Σε ευχαριστώ που ήσουν για μια ακόμα φορά στο "Skepsis by Athanasia"!
*Νέο άρθρο ανεβαίνει κάθε Τετάρτη & Κυριακή στις 15:00 (GMT+3)!
©️ 2021 by Skepsis by Athanasia
Comments