Είμαστε δυνατές!
Είμαστε ικανές!
Είμαστε άξιες ισοτιμίας!
Είμαστε "αντράκια!
Είμαστε γυναίκες!
Κι είμαστε περήφανες γι' αυτό!
Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας! Σπουδαία ημέρα για κάθε άνθρωπο πάνω σε αυτόν τον κόσμο! Γιατί όλοι ήρθαμε από μία γυναίκα! Γιατί όλοι οφείλουμε την ύπαρξη μας σε μια γυναίκα! Αυτό από μόνο του αποτελεί άξιο εορτασμού αυτής της ημέρας, αλλά και σεβασμού προς όλες τις γυναίκες!
Πέρα όμως από το γεγονός πως μια γυναίκα μας έφερε σε αυτόν τον κόσμο, κι είναι η πρώτη γυναίκα που όλοι μας αγαπήσαμε, η μαμά μας, στην πορεία της ζωής μας βρέθηκαν κι άλλες γυναίκες, οι οποίες μας επηρέασαν, μας έμαθαν, απετέλεσαν πρότυπο!
Νομίζω, λοιπόν, πως σήμερα οι γυναίκες της δικής μου ζωής έχουν την τιμητική τους! Και ακόμα περισσότερο νομίζω πως αξίζει να εστιάσω στο το τι έμαθα από αυτές, γιατί μπορεί να γεννήθηκα γυναίκα, αλλά "είμαι δυνατή, γιατί με μεγάλωσε μια δυνατή γυναίκα"! Κι εδώ είναι που θα ξεκινήσει αυτή η ωδή στον μαγικό κόσμο της γυναικείας φύσης και δύναμης!
Θα ξεκινήσω με το πρώτο και ίσως το πιο σημαντικό πράγμα που με έμαθε η μαμά μου.
Να είμαι ανεξάρτητη!
Η μαμά μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τα κάνει όλα μόνη της. Από το μαγείρεμα, μέχρι τη διαχείριση των οικονομικών, τις επιδιορθώσεις του σπιτιού, τη γραφειοκρατία, την ανατροφή των παιδιών, την καριέρα της κι οτιδήποτε άλλο καλείται ένας ενήλικας να κάνει στη ζωή του. Μου έμαθε να έχω την ανεξαρτησία μου , με την έννοια να γίνω στη ζωή μου οικονομικά αυτόνομη, να μην περιμένω από κανέναν να μου δώσει χρήματα για να αγοράσω κάτι, να μην αφήσω ποτέ το "πορτοφόλι" μου και να πορεύομαι με όσα βγάζω με τα χέρια μου. Μου έμαθε να στέκομαι στα πόδια μου, να μην εμπιστεύομαι κανέναν πολύ εύκολα και να προσπαθώ να κάνω ό,τι χρειάζεται πρώτα μόνη μου πριν στραφώ σε κάποιον τρίτο για να με βοηθήσει. Χαρακτηριστικά θυμάμαι να λέει από τότε που ήμουν παιδάκι: "Μην γίνεις ποτέ αυτή η γυναίκα που λέει στον άντρα της, δώσε μου για να πάω στο σουπερμάρκετ, δώσε μου για να κάνω αυτό, δώσε μου για να πάρω βρακί." Ή όταν θέλεις κάποιον να σε βοηθήσει και λες "Δεν μπορώ να το κάνω", η απάντησή της πάντα είναι "Γιατί κουλή είσαι και δεν μπορείς;". Εκείνη τη στιγμή που το ακούω αυτό εκνευρίζομαι τόσο πολύ, αλλά ποτέ αυτός ο εκνευρισμός δεν κρατά παραπάνω από μια στιγμή, αφού καταλαβαίνω πως πράγματι δεν υπάρχει κάποια ανυπέρβλητη δυσκολία, ώστε να μην μπορώ μόνη μου να κάνω το οτιδήποτε.
Έτσι, η μαμά μου με έμαθε να είμαι μια ανεξάρτητη γυναίκα!
Συνεχίζοντας στο στενό κύκλο της οικογένειας, σειρά έχει η γιαγιά μου, η οποία μου έμαθε κάτι που ίσως θυμίζει την ανεξαρτησία, αλλά διαφέρει πολύ.
Να αρκούμαι στον εαυτό μου!
Η γιαγιά μου που είναι παλιά και ξέρει, λέει: "Μην κάνεις ποτέ το κέφι του καθενός." Τί εννοεί; Να μην ζεις, να μην πράττεις με βάση το τι θέλει ο άλλος από εσένα και ακόμα πιο συγκεκριμένα ο οποιοσδήποτε άντρας βρεθεί στο δρόμο σου. Μου έχει μάθει να είμαι εντάξει μόνη μου, να αποφασίζω με σύνεση ποιανού το κέφι θα κάνω, μα πάνω από όλα μου έμαθε να μην βιάζομαι. "Δεν πρέπει λέει να είσαι την μία εβδομάδα με τον έναν και την άλλη με τον άλλον." Εγώ αυτό το μεταφράζω ως εξής: "Δεν πρέπει διαρκώς να θες κάποιον για σχέση. Πρέπει να είσαι εντάξει να μείνεις μόνη σου, να μην έχεις την ανάγκη να υπάρχει κάποιος άντρας στη ζωή σου." Κι είμαι σίγουρη πως αυτό εννοεί. Κι ας είναι παντρεμένη με τον ίδιο άνθρωπο δεκαετίες ολόκληρες. Αυτό επιβεβαιώνει τα λεγόμενά της, μιας και δεν είχε αυτοσκοπό της ζωής της να βρει έναν άντρα. Δούλευε, ζούσε μόνη της, ήταν ανεξάρτητη και αρκούταν στον εαυτό της όταν γνώρισε τον παππού μου. Παντρεύτηκε, χωρίς όμως να ξεχάσει ποια ήταν πριν το γάμο! Βέβαια, ήταν τυχερή και της έκατσε το λαχείο, να τα λέμε κι αυτά! Αλλά και η ίδια είχε φροντίσει μόνη της πριν γνωρίσει τον παππού μου να αποτελεί ένα λαχείο που πολλοί θα ήθελαν να κερδίσουν. Ίσως κάποια φορά να σου πω την ιστορία της!
Έτσι, η γιαγιά μου με έμαθε να είμαι μια γυναίκα που αρκείται στον εαυτό της!
Όταν, λοιπόν, έχεις μάθει να είσαι ανεξάρτητη και αυτάρκης, έρχεται μια άλλη ανάγκη για κάτι άλλο, το οποίο πολύ άνθρωποι θέλουν! Αυτό το κάτι μου το έμαθε η δασκάλα μου στην πέμπτη δημοτικού, η κυρία Σταυρούλα!
Να είμαι δυνατή!
Για να είμαι ακριβής και ειλικρινής θα προτιμούσα η κυρία Σταυρούλα, να μου έχει μάθει άλλα πράγματα! Αναρωτιέσαι το γιατί. Θα καταλάβεις! Η διδαχή της δύναμης από αυτή τη γυναίκα ξεκίνησε το 2018 και κάτω από δυσάρεστες συνθήκες. Η κυρία Σταυρούλα τα τελευταία τρία χρόνια είναι άγγελος στον ουρανό! Ήταν μια γυναίκα που πάλεψε με τον καρκίνο του μαστού, νίκησε, πάλεψε πάλι, αλλά έπειτα αποφάσισε να του κάνει την χάρη και να κερδίσει αυτός το χρυσό! Όσοι την γνώρισαν, ήταν σίγουρο πως από την πρώτη στιγμή την αγάπησαν κι όσοι την αγάπησαν, σαν κάτι μαγικό να είχε, χαράχτηκε το μόνιμα τεράστιο και γεμάτο καλοσύνη χαμόγελό της στην καρδιά τους! Από την πρώτη μέρα που την είδα, την αγάπησα και χρόνια μετά ακόμα τη θυμάμαι να χαμογελάει ακόμα κι όταν μας "μάλωνε" (σε εισαγωγικά γιατί ποτέ ουσιαστικά δεν μας είχε μαλώσει). Αυτή η χαμογελαστή γυναίκα, ήταν δυνατή, γιατί ακριβώς χαμογελούσε! Χαμογελούσε μέχρι το τέλος! Την σκέφτομαι να μας μαθαίνει χορούς για την τελευταία γιορτή της σχολικής χρονιάς, να μας φέρνει γλυκά που είχε φτιάξει, να μας βοηθάει να φτιάξουμε ένα θεατρικό, να μας διαβάζει βιβλία, να παίζουμε επιτραπέζια, πάντα με χαμόγελο. Την θυμάμαι έτσι και ξέρω πως ακόμα και ο καρκίνος δεν κατάφερε να της κλέψει αυτή τη δύναμη της καλοσύνης που είχε. Γι' αυτό δεν την νίκησε εξαρχής και γι' αυτό εκείνη του έκανε την χάρη να βγει πρώτος στο δεύτερο γύρο! Τώρα καταλαβαίνεις γιατί θα προτιμούσα να μου είχε μάθει άλλα πράγματα! Αλλά μόνο ευγνώμων μπορώ να νιώσω που είχα την τύχη να γνωρίσω μια τόσο δυνατή γυναίκα!
Έτσι, η δασκάλα μου, η κυρία Σταυρούλα με έμαθε να είμαι μια δυνατή γυναίκα!
Τέλος, θα αναφερθώ σε δύο γυναίκες, οι οποίες μου έμαθαν το ίδιο πράγμα, την ίδια χρονική στιγμή της ζωής μου, αλλά με διαφορετικό τρόπο! Η μία γυναίκα προέρχεται από το χώρο του σχολείου, ενώ την άλλη γυναίκα δεν την γνώρισα ποτέ από κοντά, εκείνη δεν ήξερε καν ποια είμαι, αλλά για εμένα είναι και θα είναι για πάντα το πρότυπο μου, όσον αφορά την καριέρα μου, ενώ προέρχεται από τον χώρο της Δικαιοσύνης! Αυτές οι δύο γυναίκες μου έμαθαν το πιο σημαντικό πράγμα, αυτό που θα με βοηθήσει να είμαι όλα τα παραπάνω!
Να συνεχίζω να παλεύω για την ισότητα!
Στο σχολείο, λοιπόν, είχα την τύχη και την τιμή να έχω μια σπουδαία γυναίκα καθηγήτρια. Έμαθα πολλά από εκείνη, όπως πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές ιδεολογίες, νομικούς όρους, την ύπαρξη σπουδών φεμινισμού και κατάλαβα ότι η ζωή μου από τότε και στο εξής είναι αφιερωμένη στη Δικαιοσύνη, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Μου έμαθε να παλεύω για την ισότητα των δύο φύλων μέσα από τη σχολική τάξη! Τη στιγμή που άλλοι καθηγητές ακολουθούσαν την διδακτέα ύλη, μαθαίνοντάς μας εξισώσεις, αρχαία γραμματική, βυζαντινή ιστορία ή αρχές φυσικής, εκείνη φρόντιζε να κάνει τα κορίτσια δυνατές γυναίκες και τα αγόρια άντρες που σέβονται την Γυναίκα και τιμούν την Ισότητα. Μας προσέφερε παιδεία, πέρα από γνώση! Ποτέ όμως απλή, σκέτη και τυποποιημένη εκπαίδευση! Είτε ως ζωντανό παράδειγμα, είτε μέσω του τρόπου που επέλεγε να ακολουθήσει το κατά τα άλλα βαρετά προγραμματισμένο μάθημα από το Υπουργείο, είτε προτιμώντας να μας δείξει όσα άξιζαν να δούμε, από το να κοιτάμε τις σελίδες των κακογραμμένων βιβλίων.
Την ίδια περίοδο, στη ζωή μου, "γνώρισα" τη Ruth Bader Ginsburg! Αυτή τη γυναίκα, που ο κόσμος θρήνησε όταν "έφυγε" πριν λίγους μήνες και άφησε ένα κενό μέσα στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, αλλά είχε φροντίσει να μην αφήσει κανένα κενό στο έργο που προσέφερε στην ιστορία της ισότητας των δύο φύλων και στα δικαιώματα των γυναικών! Η RBG μου έμαθε να παλεύω για την ισότητα μέσα από τις αίθουσες δικαστηρίων, μέσα από την καρδιά της αρχής της ισότητας, τη Δικαιοσύνη! Με έκανε να διαπιστώσω πως αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μου: να αλλάξω τον κόσμο υπό το πρίσμα της Δικαιοσύνης! Αυτές οι δύο γυναίκες, σαν ο Θεός να το είχε προγραμματίσει να έρθουν στη ζωή μου ταυτόχρονα, με το παράδειγμά τους με άλλαξαν ως άνθρωπο, μα πάνω από όλα ως γυναίκα!
Έτσι, η καθηγήτριά μου και η Ruth Bader Ginsburg με έμαθαν να είμαι μια γυναίκα που θα συνεχίζει να παλεύει για την ισότητα!
Αυτές ήταν μερικές από τις γυναίκες της ζωής μου, οι οποίες γιορτάζουν σήμερα και έχουν δώσει αξία σε αυτή τη μέρα με τον τρόπο που επηρεάζουν ή επηρέασαν αυτό τον κόσμο! Υπάρχουν κι άλλες γυναίκες στη ζωή μου, δόξα τω Θεώ! Αλλά θα φυλάξω την δικιά τους επιρροή για μια άλλη φορά! Μπορώ να πω πως έχω και είχα την τύχη να περιβάλλομαι περισσότερο από γυναίκες. Γυναίκες δυνατές, περήφανες, ικανές, ανεξάρτητες, αυτάρκεις, φεμινίστριες!
Στη μαμά μου, στη γιαγιά μου, στην κυρία Σταυρούλα, στην καθηγήτριά μου από το λύκειο, στην Ruth Bader Ginsburg!
Σε όλες τις γυναίκες του κόσμου!
Σε εσένα και εμένα!
"Η μητέρα μου μού είπε να είμαι μια κυρία. Και γι' αυτή, αυτό σήμαινε να είμαι ο δικός μου άνθρωπος, να είμαι ανεξάρτητη." - Ruth Bader Ginsburg
Αυτό ήταν για σήμερα! Μην ξεχάσεις να μοιραστείς μαζί μου τις δικές σου σκέψεις και όσα έμαθες από τις δικές σου γυναίκες της ζωής σου, είτε αφήνοντας ένα σχόλιο, είτε με προσωπικό μήνυμα, να κάνεις like και share, να βρεις το "Skepsis by Athanasia" στο Facebook και στο Instagram, να εγγραφείς στο newsletter, ή μην κάνεις και τίποτα βρε παιδί μου. Μου φτάνει που ήσουν εδώ! Γενικά είσαι ελεύθερος/η/ο να κάνεις ό,τι θέλεις!
Εγώ εδώ σε αποχαιρετώ και θα τα ξαναπούμε την Τετάρτη στις 15:00. Μέχρι τότε να κάνεις τον κόσμο μας καλύτερο και να εκφράζεσαι ελεύθερα!
Σε ευχαριστώ που ήσουν για μια ακόμα φορά στο "Skepsis by Athanasia"!
Comentários