Κέρδισε η Ουκρανία!
"Μα τώρα είναι σωστό να ψηφίζουμε με βάση τις πολιτικές συνθήκες; Η Eurovision δεν πρέπει να παίρνει θέση στα πολιτικά. Είναι ένας διαγωνισμός και πρέπει να παραμένει ψυχαγωγία. Δεν θα αλλάξει η Eurovision τον κόσμο. Τι σχέση έχει η Eurovision με τον πόλεμο;"
Όλα λάθος. Όλη η οπτική μέσω της οποίας αντιμετωπίζουν και αντιλαμβανονται το Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision οι άνθρωποι που τα λένε αυτά είναι λάθος. Τα σημεία στα οποία επιλέγουν να στέκονται είναι λάθος.
Κέρδισε η Ουκρανία! Ε και;
Δεν αξίζει το τραγούδι να κατακτήσει την πρώτη θέση; Σε κάποιους πράγματι δεν αρέσει σαν τραγούδι και αυτό είναι απολύτως σεβαστό, γιατί είναι μια ιδιαίτερη μίξη σύγχρονου και παραδοσιακού. Για κάποιους άλλους δεν ήταν η πρώτη τους επιλογή για τη νίκη. Και κάποιοι άλλοι το λατρεύουν, είτε γιατί απλά τους αρέσει σαν τραγούδι, είτε γιατί το παραδοσιακό στοιχείο του σε συνάρτηση με την τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ουκρανίας τους συγκινεί.
Ωστόσο, ανεξαρτήτως του τι πιστεύει ο καθένας, αντικειμενικά είναι ένα τραγούδι που είχε κάθε δικαίωμα να κερδίσει. Όπως είχαν και όλα τα άλλα τραγούδια με κοινωνικοπολιτικά μηνύματα ή που οι χώρες τους βίωναν ιδιαίτερες συνθήκες τα οποία έχουν κερδίσει στο παρελθόν (π.χ. Σερβία 2007, Molitva ή Ουκρανία 2016, 1944).
Τόσο οι επιτροπές όσο και το κοινό έχουν αποδείξει δεκάδες φορές πως τιμούν, όταν οι συνθήκες το απαιτούν, το λόγο που δημιουργήθηκε ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision.
Ήταν το έτος 1956 όταν αυτό το θαύμα βγήκε από τα σκαριά των πλάνων της EBU (European Broadcasting Union) και έγινε πραγματικότητα μόνο μέσω 7 χωρών, αρχικά. Eurovision Song Contest το βάφτισαν και έμελλε να φέρει εις πέρας έναν υπέροχο σκοπό. Να ενώσει όλη την Ευρώπη μέσω της τέχνης, επιτρέποντας στην κάθε χώρα να αναδείξει την ιδιαίτερη κουλτούρα της, η οποία θα γίνεται αποδεκτή και σεβαστή από όλες τις υπόλοιπες, ώστε να μην επαναληφθεί ένας πόλεμος που θα δημιουργούσε ένα μεγαλύτερο ρήγμα ρατσισμού, φόβου και διχόνοιας μεταξύ τους. Το θαύμα αυτό διακρίνεται από αποδοχή της διαφορετικότητας, αγάπη, σεβασμό, ειρήνη, ελευθερία έκφρασης και πάρα πολύ κέφι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι επιτροπές και το κοινό επιλέγουν να πορευθούν μαζί και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να νικήσει μια συγκεκριμένη συμμετοχή. Πολλές είναι επίσης οι φορές που αυτό έχει γίνει μέσα από το πρίσμα κοινωνικοπολιτικών συνθηκών και πολεμικών συρράξεων που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο. Και κάποιες από αυτές τις φορές δεν ήταν δίκαιη αυτή η συνεργασία. Γιατί η πολιτική έμπαινε πάνω από όλα τα άλλα. Κι όμως σε αυτές τις περιπτώσεις οι αντιδράσεις δεν ήταν τόσο σκληρές. Τώρα γιατί είναι;
Τώρα που όλη η Ευρώπη (κι όχι μόνο) απέδειξε δίπλα σε ποιον στέκεται, απέδειξε πως στηρίζει την ειρήνη; Τώρα που ο κόσμος δεν σιώπησε, δεν έστρεψε αλλού το βλέμμα, αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης και θέλησε να περάσει το δικό του μήνυμα αλληλεγγύης; Τώρα που εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν ένα εντός και εκτός Ευρώπης, εντός και εκτός αρένας, για να σταθούν με τον τρόπο τους δίπλα στον ουκρανικό λαό; Τώρα που όλες οι αξίες της Eurovision έκαναν την εμφάνισή τους πιασμένες χέρι χέρι και απέδειξαν πως ο διαγωνισμός αυτός είναι πράγματι ένα θαύμα και πως είναι πολλά παραπάνω από έναν απλό διαγωνισμό τραγουδιού;
Όχι τώρα. Τώρα θα αποδεχτούμε τη συμμετοχή της Ουκρανίας ως τη νικητήρια. Γιατί αυτή ψήφισε η πλειοψηφία του κοινού, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ βαθμών televoting που έχει συγκεντρώσει μια χώρα. Γιατί ακόμα και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες - διαγωνιζόμενοι δεν ενοχλήθηκαν ή στεναχωρήθηκαν με αυτό το αποτέλεσμα. Τρανή απόδειξη το κλίμα απόλυτης συγκίνησης και χαράς που επικρατούσε στην αρένα την ώρα της νίκης, στο press conference έπειτα από τη λήξη του τελικού, την επόμενη μέρα κατά την αναχώρηση όλων των αποστολών προς τις πατρίδες τους.
Γιατί η Eurovision φέτος έδωσε το δικό της μήνυμα ενότητας και ειρήνης και έφερε για άλλη μια φορά (αυτή βέβαια σε ακόμα πιο τεράστιες διαστάσεις) ανθρώπους κοντά. Ο ήχος της ομορφιάς αυτός είναι, η Eurovision.
Γιατί το αξίζει. Φέτος περισσότερο από ποτέ.
Και ας μη ξεχνάμε πόση χαρά έδωσε αυτή η νίκη στον ουκρανικό λαό και πόσο δύναμη άντλησαν αυτοί οι άνθρωποι που βιώνουν τον μεγαλύτερο εφιάλτη από το κλίμα αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε.
Ναι, μέσω της Eurovision. Γιατί η Eurovision μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Το έχει κάνει στο παρελθόν. Θα το κάνει και στο μέλλον.
Comments